دنیام و زیر و رو کردی

قشنگ معلومه من خوب نیستم، نه؟

حس می‌کنم دیگه نمی‌تونم...کم آوردم...

دارم توی دنیای خودم دست و پا می‌زنم تا برگردم امّا نمی‌شه...

دارم سعی می‌کنم مشت‌مشت خاک‌هایی رو که خودم با دستای خودم ریختم روی ضُحی از روش بردارم...

دارم سعی میکنم برش‌گردونم به زندگی...

دارم سعی می‌کنم بهش یادآوری کنم چقدر قوی بود...

چقدر دنیاش تو دستاش بود...

چقدر از خودش راضی بود...

باید بلخره از جام بلند شم...

این زندگی‌ای که من دارم با مرگ فاصله‌ای نداره واقعاً...

پ.ن:هر چه می‌کشم از توست...دنیام و زیر و رو کردی! هیچ کس باورش نمی‌شه مخاطب من تو باشی عزیزم...

خفگی

نمی‌دانم چرا نمی‌توانم...

هرچه سعی می‌کنم بنویسم نمی‌توانم...