کودکان نمی‌میرند...
تمام شدنی نیست...
این روحیه مقاومت!
پ.ن: برخی می‌گویند ما باید با دنیا تعامل داشته باشیم، به حقوقِ بشرِ طبقِ تعریف آن‌ها عمل کنیم، گوش به فرمانِ کدخدای این دهکده‌ی جهانی باشیم مثلِ دیگر کبک‌ها و ...
خب!
باشد حرف شما درست است!
امّا آیا نمی‌بینید این روزها در غزه چه می‌گذرد؟
آیا کودکان و آغوشِ خونینِ مادران را می‌بینید؟
آیا اشک و غرورِ شکسته‌ی پدران را چه‌طور؟
بعد آقای رئیس جمهورِ آمریکا با وقاحتِ تمام می‌گوید اسرائیل حق دارد از امنیتِ خویش دفاع کند! و ما هم حمایت می‌کنیم!
این‌ها را چه‌طور؟
شنیده‌اید؟
فلسطین حقِ دفاع ندارد؟
این مردم چه کرده‌اند که شب و روز از هوا و زمین انواع موشک و بمب و تانک و ... نثارشان می‌کنند؟
خب پس این بشر و حقوقِ بشر چیست؟
معنیِ تمامِ این واژه‌ها چیزی جز "منفعت" نیست!
آن‌ها فقط دنبالِ منفعت‌ِ خودشان اند! همین!
چه با کشتنِ آدم‌ها و چه بدونِ کشتن؛
چه با جنگ و چه با صلح؛
فقط منفعت مهم است!
این حقوقِ بشر، "ح‌ق‌و‌ق ِ بشر" است؟
با این منطق می‌شود سرِ میزِ مذاکره نشست آیا؟
اصلاً لزومی به مذاکره با این منطق وجود دارد؟
*گاهی فکر می‌کنم ولیِ فقیه، ولیِ همه‌ی مردم است! همه!
همان طور که پیامبر، ولیِ تمامِ مردم بود! حتّی مشرکین!
خب پس جانشینِ امامِ عصر هم، که حجّتِ امام بر ماست می‌شود امامِ همه!
یعنی آقا، مثلاً ولیِ اوباما هم هست!
بعد دلم برای خیلی آدم‌ها می‌سوزد!
که حتّی ذره‌ای از وجودِ این امام را هم درک نکردند!
حتّی برای لحظه‌ای محبّت‌ش را نچشیده‌اند!
